Sposoby Ochrony Praw Autorskich według moich idei.

     W obecnym cywilizowanym świecie większość obywateli to ludzie, którzy cenią sobie uczciwość i brzydzą się złodziejstwem, powstaje więc pytanie: dlaczego ponad 90% społeczeństwa „okrada” autorów i producentów treści autorskich z dorobku ich pracy? Czy słowo „okrada” jest trafnym określeniem takiego stanu rzeczy? Drodzy Państwo, kopiowanie utworów muzycznych czy filmów, jest dokładnie takim samym złodziejstwem jak kradzież płyty CD lub DVD ze sklepowej półki, gdyż to nie nośnik jest przedmiotem sprzedaży, lecz zawarta na tym nośniku informacja, tak łatwa w obecnym czasie do masowego rozpowszechnienia. Czemu więc większość społeczeństwa żyje w przekonaniu, że użytkując pirackich wersji utworów lub filmów, nie łamią siódmego przykazania? Problem jest dość złożony i aby znaleźć poprawną odpowiedź na to pytanie należy cofnąć się nieco w czasie, do lat kiedy na światowym rynku ukazały się pierwsze urządzenia umożliwiające każdemu obywatelowi utrwalanie treści audio i audio-wizualnych za pomocą magnetofonów i magnetowidów. Wtedy też, zainicjowało się ogólnospołeczne przekonanie, że darmowe odtwarzanie utrwalonych utworów muzycznych i filmów, które zostały wyemitowane przez stacje radiowe i telewizyjne, jest w zgodzie z prawem i nie ma znamion okradania artystów, autorów i producentów treści autorskich.
       Inną przyczyną społecznego przekonania, że nie jest grzechem korzystanie z pirackich wersji utworów muzycznych i filmów, jest obecny system dystrybucji wszelkich treści autorskich, a konkretnie rzecz biorąc zasada, którą można określić mianem – wysokiej jednorazowej opłaty za dany produkt autorski. W tym miejscu proszę zwrócić uwagę na fakt, iż w nowatorskim systemie ochrony praw autorskich, jest proponowane aby za każdorazową konsumpcję treści autorskich wnosić „symboliczną” opłatę.
      Kolejnym czynnikiem który mógłby wpłynąć na skuteczność nowatorskiego systemu ochrony praw autorskich, byłoby to, iż system ten za sprawą internetu, pozwalałby na legalną – ogólnoświatową dystrybucję ogromnych zasobów: utworów muzycznych, filmów, oprogramowania i wszelkich treści multimedialnych, za których korzystanie konsument zapłaci dopiero z chwilą jego wykorzystania. W tym miejscu należy podkreślić, iż nowatorski system ochrony praw autorskich, udostępnia w masowej i darmowej dystrybucji, wszystkim czego tylko dusza zapragnie, pod jednym tylko warunkiem – gdy konsumujesz daną treść, zapłać autorowi symboliczną kwotę za produkt, który jest Ci pomocny, który tak bardzo Ci się podoba, lub którego jesteś ciekaw.
       System ochrony praw autorskich według mojej koncepcji składa się z trzech zasadniczych form pobierania tantiem oraz opłat na rzecz autorów, producentów i emiterów wszelkich treści autorskich dając zarazem dochód proporcjonalnie do popularności danych treści. Niniejszy system ochrony praw autorskich został przeze mnie
opracowany w formie trzech zgłoszeń patentowych, które też na przełomie mają i czerwca 2008r. Zgłosiłem do Urzędu Patentowego R.P.
Zgłoszenie z dnia 08.05.2008r. Nr P – 385125
Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych.
       Przedmiot wynalazku. Przedmiotem wynalazku jest sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych. Sposób ten może mieć szerokie zastosowanie w globalnym zakresie ochrony praw autorskich, zapewniając jednocześnie należne wynagrodzenie autorom filmów i plików multimedialnych. Stan obecny. W obecnym czasie, istnieje możliwość nabycia poprzez internet filmów oraz plików multimedialnych, w ten sposób, iż potencjalny klient zamawia przez internet interesujący go produkt, który jest przesyłany w postaci płyty CD lub DVD na adres zamawiającego. Zamawiający w tym przypadku płaci za konkretny produkt w postaci płyty CD lub DVD. Możliwe jest również nabycie filmów DVD w tradycyjny sposób, dokonując zakupu płyty w kioskach „RUCH”, sklepach lub też w punktach „EMPIK”. Istnieje również możliwość nabycia poprzez internet filmów oraz plików multimedialnych w sposób nielegalny (piracki), ta nieetyczna forma nabywania produktów sprawia, iż autorzy filmów oraz plików multimedialnych nie otrzymują należnego im wynagrodzenia.
       Istota wynalazku. Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych, polega na tym, iż każdy ma możliwość swobodnego ściągnięcia poprzez internet plików filmowych i multimedialnych w nieograniczonej ilości, lub też nabycia płyty DVD w tradycyjny sposób za stosunkowo niską cenę będącą pokryciem kosztów wytworzenia i dystrybucji. Pobieranie opłaty z tytułu ochrony praw autorskich, następuje w chwili odtwarzania filmu lub pliku multimedialnego, a kwestię pobierania tej opłaty rozwiązano w następujący sposób:
       1.Na rzecz pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich, stworzona została firma „MATKA” prowadząca swoją działalność na terytoriach wszystkich państw cywilizowanego świata, honorujących wynagradzanie autorów z tytułu ochrony praw autorskich. Firma ta może na terytoriach poszczególnych państw posiadać swoich przedstawiciel, ale ogólnie pod jej patronatem ma miejsce globalna dystrybucja praw autorskich na filmy DVD i pliki multimedialne. Autorzy jak i producenci filmów i plików multimedialnych, zawierają umowę z firmą „MATKĄ”, która odprowadza należne wynagrodzenie autorom i producentom.
       2.Każdy film i plik multimedialny występujący w rejestrze firmy „MATKI”, zapisany jest w osobliwym formacie, w którym oprócz treści filmowej zawarta jest cyfrowa sekwencja kodów inicjujących odtwarzanie danego filmu lub pliku multimedialnego. Przykładowo na płycie DVD o formacie 4,7 GB pamięci, znajduje się film zapisany cyfrowo i zajmujący około 4,2 GB pamięci, oraz sekwencja 100.000 kodów zajmująca około 0,005 GB pamięci. Jeden kod to kombinacja: cyfr, liter lub też cyfr i liter, przy czym każdej takiej kombinacji odpowiada inny kod inicjujący odtwarzanie filmu. Przy czym kosztem 0,05 GB pamięci, możliwe jest przydzielenie większej ilości kodów, np. 1.000.000 (od 000000 do 999999), co jeszcze bardziej utrudni nieautoryzowane odtwarzanie filmów i plików multimedialnych.
       3.Inicjacja odtwarzania filmu następuje w ten sposób, iż po włożeniu płyty do odtwarzacza DVD na ekranie TV wyświetlony zostaje losowo wybrany jeden ze stu tysięcy kodów „wstępnych”, np. ADRTU-45738. Pierwsza sekwencja literowa może oznaczać konkretny film i dla danego filmu wszystkie sto tysięcy kodów mogą zaczynać się tą sekwencją, natomiast sekwencja cyfrowa to 100.000 kombinacji (od 00000 do 99999), a każdej z tych kombinacji odpowiada inny kod „startowy”. Aby uruchomić film w odtwarzaczu należy wyświetlony kod ADRTU- 45738 wysłać SMS-em na komercyjny nr obsługiwany przez firmę „MATKĘ” lub też filię tej firmy w danym kraju. Z serwera firmy „MATKI” zostaje wysłany zwrotny SMS z kodem „startowym” inicjującym odtwarzanie filmu (przykładowo – 00749). Po wpisaniu z klawiatury pilota odtwarzacza kodu „startowego”, następuje sprawdzenie czy kod „startowy” jest zgodny z losowo wybranym kodem „wstępnym” i jeżeli tak następuje inicjacja odtwarzania filmu. Zapisana na płycie DVD kombinacja, kod „wstępny” i przypisany jemu kod „startowy”, musi być taka sama na serwerach firmy „MATKI”.
       4.W przypadku odtwarzania filmu na komputerze osobistym, format zapisu filmu powinien być odtwarzany przez program komputerowy respektujący powyższą zasadę: inicjacji filmu po wpisaniu kodu „startowego” otrzymanego zwrotnym SMS-em z serwera firmy „MATKI”.
       5.W przypadku wdrożenia w życie „Sposobu pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych”, może mieć miejsce powstawanie komputerowych programów „hakerskich” zawierających bazy danych kodów „wstępnych” i „startowych”, w takim przypadku należałoby powołać ustawę na mocy której autorzy i producenci systemów operacyjnych byliby zobowiązani do systematycznej aktualizacji swoich systemów operacyjnych, które skanując komputer, wykrywałyby programy „hakerskie” i w przypadku takiego niezgodnego z prawem użytkowania komputera, unieruchamiałyby system operacyjny.
       6.Inną możliwością pogwałcenia praw autorskich dla filmów i plików multimedialnych, może być zamieszczanie powyższych kodów na stronach internetowych, w takim przypadku, również należałoby powołać ustawę obligującą administratorów poszczególnych serwerów do usuwania takich stron. Ponadto poprzez statystykę ilości odwiedzin takiej „pirackiej” strony, możliwe jest stosunkowo łatwe wyliczenie na jakie straty nieuczciwy internauta naraził firmę „MATKĘ” a zarazem autorów filmów i plików multimedialnych, i obciążenia nieuczciwego internauty tymi kosztami.
       7.Dystrybucja płyt DVD i plików multimedialnych, miałaby miejsce w dwóch zasadniczych formach, a mianowicie w formie tradycyjnej gdzie płyty DVD byłyby dostępne w punktach sprzedaży takich jak: kioski „RUCH”, sklepy czy punkty „EMPIK”, a cena takiej jednej płyty oscylowała by w granicy 5,- zł. Oraz w „swobodnej” formie internetowej, w której zarówno firma „MATKA” jak i każdy internauta mógłby zamieszczać na swoim serwerze pliki multimedialne oraz z filmami DVD, oczywiście za wyjątkiem kodów „wstępnych” i „startowych” (co byłoby niezgodne z prawem). Internetowa forma dystrybucji jest o tyle lepsza od tradycyjnej, iż potencjalny konsument otrzymuje za darmo pliki multimedialne i z filmami DVD, natomiast opłata licencyjną za obejrzenie filmu następuje w chwili wysłania komercyjnego SMS`a, powiedzmy w wysokości 6,- zł w celu uzyskania kodu „startowego”. Przy czym, możliwe by było wprowadzenie różnych wysokości opłat, w zależności od potrzeb konsumenta, i tak jeżeli przykładowy film trwa 1,5 godziny, widz za opłatę 2,- zł może dysponować czasem 3 godzin na obejrzenie filmu, a w czasie tych 3 godzin może film zatrzymywać lub też cofać oglądając wybrane fragmenty kilkukrotnie. Za opłatę 4,- zł widz dysponuje już czasem 8 godzin, a za opłatę 6,- zł dysponuje czasem 24 godzin. W przypadku takiej trzystopniowej taryfy opłat, podczas uruchamiania filmu na ekranie TV powinny wyświetlić się trzy numery komercyjnych SMS`ów, odpowiednio ze stawkami 2, 4 i 6 zł i przy każdym z tych numerów powinny wyświetlić się inne kody „wstępne”. Jeżeli konsument zdecyduje się na wybór stawki za 4,- zł musi wysłać na nr SMS`a za 4,- zł kod „wstępny” przypisany tej stawce, a kod „startowy” otrzymany SMS`em zwrotnym, musi wpisać w okno dialogowe, przy czym system odtwarzacza DVD po dopasowaniu kodów sam rozpozna, jaka stawka została wybrana przez konsumenta.
       8.O ile oglądanie filmów DVD i plików multimedialnych na komputerach osobistych z uwzględnieniem zasady funkcjonowania kodów „wstępnych” i „startowych” nie stworzy większych problemów, gdyż kwestia rozbija się wyłącznie o stworzenie odpowiedniego programu komputerowego, o tyle w przypadku odtwarzaczy DVD należałoby powołać ustawę w myśl ochrony praw autorskich, która by nakładała obowiązek na producentów sprzętu RTV, by sprzęt ten respektował zasadę funkcjonowania kodów „wstępnych” i „startowych”.
       9.Pliki DVD i multimedialne „sposobu pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych” według wynalazku, byłyby zapisane w „osobliwym” formacie, a ich odczyt byłby możliwy tylko w przystosowanym do tego celu sprzęcie RTV, oraz przez wyłączny program komputerowy do odtwarzania plików na komputerach PC, który to program uwzględniałby zasadę wpisywania kodu przed startem filmu, przy czym w przypadku programu komputerowego, należałoby powołać ustawę obligującą autorów i producentów systemów operacyjnych do systematycznej aktualizacji swoich systemów operacyjnych, które skanując komputer, wykrywałyby nieautoryzowane programy odczytujące „osobliwe” formaty plików, a pomijające zasadę wpisywania kodu przed startem filmu, i przy takim niezgodnym z prawem „pirackim” korzystaniu z komputera, unieruchamiałyby system operacyjny.
       10.Wynagradzanie autorów i producentów filmów i plików multimedialnych, przebiega w ten sposób, iż firma „MATKA” na której rzecz wpływają zyski z opłat za komercyjne SMS`y, prowadzi statystykę odtwarzania poszczególnych filmów i plików, i proporcjonalnie do tych wskaźników, przekazuje wynikający z umowy procent zysków autorom i producentom.
       Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od filmów i plików multimedialnych według wynalazku, posiada ogromne zalety z następujących powodów:
       1.Filmy i pliki multimedialne zapisane w formie według wynalazku, mogą być dowolnie kopiowane i rozpowszechniane niełamiąc przy tym praw autorskich.
       2.Filmy i pliki multimedialne zapisane w formie według wynalazku, mogą być zapisywane na wszelkiego rodzaju nośnikach pamięci.
       3.Wynagradzanie autorów i producentów jest adekwatne do popularności (ilości odtworzeń) danego filmu czy też pliku multimedialnego.
       4.Sposób według wynalazku, otwiera ogromne możliwości dla poszanowania praw autorskich produkcji świeżych jak i tych z przed dziesiątków lat.
       5.Wiele osób gotowych jest stworzyć własną domową kolekcję filmów zapisanych na płytach DVD, dlatego też sposób według wynalazku, otwiera ogromne możliwości dla podmiotów gospodarczych, które na podobieństwo wypożyczalni płyt DVD i kaset VHS, gotowe są oferować za symboliczną kwotę (5,- zł) płyty DVD z opakowaniem i nadrukiem wybranego filmu.
Zgłoszenie z dnia 15.05.2008r. Nr P – 385194
Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych.
       Przedmiot wynalazku. Przedmiotem wynalazku jest sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych. Sposób ten może mieć szerokie zastosowanie w globalnym zakresie ochrony praw autorskich, zapewniając jednocześnie należne wynagrodzenie autorom utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych.
Stan obecny. W obecnym czasie, istnieje możliwość nabycia poprzez internet utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych, w ten sposób, iż potencjalny klient zamawia przez internet interesujący go produkt, który jest przesyłany w postaci płyty CD lub DVD na adres zamawiającego. Zamawiający w tym przypadku płaci za konkretny produkt w postaci płyty CD lub DVD. Możliwe jest również nabycie utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych w tradycyjny sposób, dokonując zakupu płyt w kioskach „RUCH”, sklepach lub też w punktach „EMPIK”. Istnieje również możliwość nabycia poprzez internet utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych, w sposób nielegalny (piracki), ta nieetyczna forma nabywania produktów sprawia, iż autorzy utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych nie otrzymują należnego im wynagrodzenia.
       Istota wynalazku. Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych, polega na tym, iż każdy ma możliwość swobodnego ściągnięcia poprzez internet utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych, w nieograniczonej ilości, lub też nabycia płyty CD lub DVD w tradycyjny sposób za stosunkowo niską cenę będącą pokryciem kosztów wytworzenia i dystrybucji. Pobieranie opłaty z tytułu ochrony praw autorskich, następuje w chwili odtwarzania utworów muzycznych, a kwestię pobierania tej opłaty rozwiązano w następujący sposób:
       1.Na rzecz pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich, stworzona została firma „MATKA” prowadząca swoją działalność na terytoriach wszystkich państw cywilizowanego świata, honorujących wynagradzanie autorów z tytułu ochrony praw autorskich. Firma ta może na terytoriach poszczególnych państw posiadać swoich przedstawicieli, ale ogólnie pod jej patronatem ma miejsce globalna dystrybucja praw autorskich na utwory muzyczne, filmy i pliki multimedialne. Autorzy utworów muzycznych, zawierają umowę z firmą „MATKĄ”, która odprowadza należne wynagrodzenie autorom.
       2.Każdy utwór muzyczny, film i plik multimedialny występujący w rejestrze firmy „MATKI”, zapisany jest w „osobliwym” formacie odczytywanym w odpowiednio do tego przystosowanym sprzęcie RTV, oraz odczytywanym za pomocą odpowiedniego programu komputerowego, w przypadku odtwarzania muzyki, filmu lub pliku multimedialnego na komputerze PC. Oprócz treści muzycznej lub filmowej pliki poszczególnych utworów, filmów i plików multimedialnych, zawierają skatalogowane numery poszczególnych utworów, filmów i plików multimedialnych, tak iż każdy utwór, film i plik multimedialny posiada swój indywidualny numer katalogowy.
       3.Sprzęt RTV przystosowany do odtwarzania „osobliwych” formatów plików muzycznych, filmowych i plików multimedialnych, posiada moduł elektroniczny będący taryfikatorem za pośrednictwem którego inicjowane jest odtwarzanie utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych. Taryfikator spełnia dwie zasadnicze role, po pierwsze za pośrednictwem taryfikatora wykupywane są limity (doładowywanie konta) umożliwiające odtwarzanie muzyki, filmów i plików multimedialnych, po drugie za pośrednictwem skatalogowanych numerów poszczególnych utworów, filmów i plików multimedialnych, taryfikator prowadzi statystyki czasu odtwarzania poszczególnych utworów, filmów i plików multimedialnych, i wysyła zebrane informacje do serwera firmy „MATKI”, dzięki czemu w bardzo prosty sposób dzielone są pomiędzy autorów, przychody ze sprzedaży „limitów”, proporcjonalnie do popularności poszczególnych utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych.
       4.Doładowanie konta taryfikatora w sprzęcie RTV może następować na dwa sposoby:
a) Sprzęt RTV ma wbudowane nadawczo-odbiorcze urządzenie, łączące się z serwerem firmy „MATKI” za pośrednictwem sieci telefoni komórkowej. Każdy sprzęt RTV posiada swój numer identyfikacyjny niezbędny do korzystania z sieci telefoni komórkowej. Doładowywanie konta przebiega następująco: na wyświetlaczu sprzętu RTV wyświetlana jest informacja o niskim stanie limitów, oraz informacja, że aby doładować konto należy wysłać komercyjnego SMS`a o treści (tutaj nr identyfikacyjny sprzętu RTV) na nr (i tutaj do wyboru powiedzmy trzy numery, odpowiednio ze stawkami: 10,- zł, 20,- zł lub 50,- zł). Po wysłaniu SMS`a za wybraną kwotę, informacja o zasileniu konta przekazywana jest do serwera firmy „MATKI” a stamtąd do naszego sprzętu RTV z wbudowanym urządzeniem nadawczo-odbiorczym, w którym odnotowane jest zasilenie konta. Co jakiś czas, za pośrednictwem urządzenia nadawczo-odbiorczego sprzęt RTV łączy się z serwerem firmy „MATKI”, przekazując statystyki (nawet z dokładnością jednosekundowego naliczania) jaki utwór, film czy plik multimedialny, ile czasu był odtwarzany na danym sprzęcie RTV. Dzięki tym statystyką, firma „MATKA” przekazuje zyski autorom, proporcjonalnie do popularności danych utworów, filmów czy plików multimedialnych.
b) Sprzęt RTV ma wbudowane gniazdo USB, a na potrzeby zasilania konta taryfikatora sprzętu RTV, stworzony zostaje program komputerowy, powiedzmy o nazwie: „Komputerowy taryfikator sprzętu RTV”, który za pośrednictwem internetu łączy się z serwerem firmy „MATKI” umożliwiając zasilenie konta poprzez: komercyjne SMS`y, kartę kredytową, przelew bankowy czy przekaz pocztowy. Zasilenie konta sprzętu RTV następuje w ten sposób, iż podłączany jest do komputera „PenDrive USB”, który następnie jest formatowany przez program „Komputerowy taryfikator sprzętu RTV”. Jeżeli na koncie programu „Komputerowy taryfikator sprzętu RTV” są wykupione limity, możemy dowolną część tych limitów przelać na podłączony do komputera „PenDrive USB”, który następnie podłączamy do sprzętu RTV, do którego przesyłane są informacje zasilające konto sprzętu RTV, przy czym podczas podłączenia „PenDrive USB”, następuje przesłanie statystycznych danych z taryfikatora sprzętu RTV do pamięci „PenDrive USB”, a następnie podczas podłączenia „PenDrive USB” do komputera, statystyki te zostają przesłane na serwer firmy „MATKI” za pośrednictwem programu „Komputerowy taryfikator sprzętu RTV”. Dzięki takiej wymianie statystycznych informacji, firma „MATKA” może przekazywać zyski autorom, proporcjonalnie do popularności danych utworów, filmów czy plików multimedialnych.
       5.W przypadku odtwarzania utworu, filmu lub pliku multimedialnego na komputerze PC, zostaje stworzony odpowiedni program komputerowy do odtwarzania „osobliwego” formatu plików, odczytywanych wyłącznie za pomocą tego programu. Odtwarzający program komputerowy współpracuje z „Komputerowym taryfikatorem sprzętu RTV” i umożliwia inicjację odtwarzania plików wyłącznie po zasileniu konta taryfikatora, który poprzez sieć internetową łączy się z serwerem firmy „MATKI”, umożliwiając doładowywanie konta i przesyłanie danych statystycznych.
       6.W przypadku wdrożenia w życie „Sposobu pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych”, może mieć miejsce powstawanie komputerowych programów „hakerskich” umożliwiających odtwarzanie „osobliwych” formatów plików bez uiszczania należnej opłaty autorskiej, i w takim przypadku należałoby powołać ustawę na mocy której autorzy i producenci systemów operacyjnych byliby zobowiązani do systematycznej aktualizacji swoich systemów operacyjnych, które skanując komputer, wykrywałyby programy „hakerskie” i w przypadku takiego niezgodnego z prawem użytkowania komputera, unieruchamiałyby system operacyjny.
       7.Inną możliwością pogwałcenia praw autorskich, może być stworzenie programu komputerowego, który umożliwiałby „hakerskie” formatowanie i doładowywanie „PenDrive USB”, umożliwiającego inicjację odtwarzania plików na sprzęcie RTV, i w takim przypadku, również należałoby powołać ustawę obligującą autorów i producentów systemów operacyjnych do systematycznej aktualizacji swoich systemów operacyjnych, które skanując komputer, wykrywałyby programy „hakerskie” i w przypadku takiego niezgodnego z prawem użytkowania komputera, unieruchamiałyby system operacyjny.
       8.Dystrybucja płyt CD i DVD z „osobliwymi” formatami plików utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych, miałaby miejsce w dwóch zasadniczych formach, a mianowicie: w formie tradycyjnej gdzie płyty byłyby dostępne w punktach sprzedaży takich jak: kioski „RUCH”, sklepy czy punkty „EMPIK”, a cena takiej jednej płyty oscylowała by w granicy 5,- zł, będących pokryciem kosztów produkcji i dystrybucji. Oraz w „swobodnej” formie dystrybucji internetowej, w której zarówno firma „MATKA” jak i każdy internauta mógłby zamieszczać na swoim serwerze pliki muzyczne, filmowe i multimedialne. Internetowa forma dystrybucji jest o tyle lepsza od tradycyjnej, iż potencjalny konsument otrzymuje za darmo pliki muzyczne, filmowe i multimedialne, natomiast opłata licencyjna za odtwarzanie niniejszych plików następuje w chwili doładowania konta taryfikatora.
       9.Cena za odtwarzanie plików muzycznych, filmowych i multimedialnych powinna być wytyczona na bazie logicznych zależności, tak aby każdy mógł bez większego uszczerbku swojego budżetu, odtwarzać ulubioną muzykę czy film, ale jednocześnie aby autorzy otrzymywali należną im zapłatę a w przypadku dużej popularności aby mogli żyć w bogactwie.
       10.„Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych” według wynalazku, może być również szeroko stosowany w takich urządzeniach jak: telefony komórkowe, palmtopy, odtwarzacze muzyczne, i wszelkie urządzenia odtwarzające multimedia.
       11.„Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych, filmów i plików multimedialnych” według wynalazku, może mieć również szerokie zastosowanie w pobieraniu opłat od emisji programów telewizyjnych i radiowych. Sposób ten umożliwia dokładne naliczanie jaką oglądalność miał emitowany film i jakie zyski z tytułu tej emisji odnotowała dana stacja telewizyjna, to samo tyczy się emisji innych produkcji telewizyjnych, jak również emisji audycji radiowych. Przy czym w przypadku zastosowania sposobu według wynalazku do pobieraniu opłat od emisji programów telewizyjnych i radiowych, w statystykach przesyłanych ze sprzętu RTV do serwera firmy „MATKI”, oprócz katalogowego numeru danej stacji radiowej czy telewizyjnej, muszą
być dodatkowo przesłane informacje w jakim dniu i o jakiej godzinie dany sprzęt RTV odtwarzał daną stację radiową czy telewizyjną.
       Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od utworów muzycznych filmów i plików multimedialnych według wynalazku, posiada ogromne zalety z następujących powodów:
       1.Filmy i pliki multimedialne zapisane w formie według wynalazku, mogą być dowolnie kopiowane i rozpowszechniane nie łamiąc przy tym praw autorskich.
       2.Filmy i pliki multimedialne zapisane w formie według wynalazku, mogą być zapisywane na wszelkiego rodzaju nośnikach pamięci.
       3.Wynagradzanie autorów i producentów jest adekwatne do popularności (ilości odtworzeń) danego utworu, filmu czy też pliku multimedialnego.
       4.Sposób według wynalazku, otwiera ogromne możliwości dla poszanowania praw autorskich produkcji świeżych jak i tych z przed dziesiątków lat.
       5.Wiele osób gotowych jest stworzyć własną domową kolekcję filmów zapisanych na płytach CD i DVD, dlatego też sposób według wynalazku, otwiera ogromne możliwości dla podmiotów gospodarczych, które na podobieństwo wypożyczalni płyt DVD i kaset VHS, gotowe są oferować za symboliczną kwotę (5,- zł) płyty CD i DVD z opakowaniem i nadrukiem wybranego produktu.
Zgłoszenie z dnia 02.06.2008r. Nr P – 385351
Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych.
       Przedmiot wynalazku. Przedmiotem wynalazku jest sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych. Sposób ten może mieć szerokie zastosowanie w globalnym zakresie ochrony praw autorskich, zapewniając jednocześnie należne wynagrodzenie autorom programów komputerowych i stron internetowych.
       Stan obecny. W obecnym czasie, istnieje możliwość nabycia poprzez internet programów komputerowych, w ten sposób, iż potencjalny klient zamawia przez internet interesujący go produkt, który jest przesyłany w postaci płyty CD na adres zamawiającego. Zamawiający w tym przypadku płaci za konkretny produkt, którym jest płyta CD z instalacyjną wersją oprogramowania. Możliwe jest również nabycie programów komputerowych w tradycyjny sposób, dokonując zakupu płyt w supermarketach, sklepach komputerowych i w punktach sprzedaży oprogramowania.
Istnieje również możliwość nielegalnego korzystania z pirackich wersji programów komputerowych, ta nieetyczna forma pozyskiwania produktów sprawia, iż autorzy programów komputerowych nie otrzymują należnego im wynagrodzenia.
Jeśli zaś chodzi o komercjalizację stron internetowych, to w obecnym czasie istnieje możliwość czerpania zysków przez administratorów danych stron www, w ten sposób, iż umożliwione jest wejście na daną stronę po wcześniejszym wniesieniu opłaty za pośrednictwem komercyjnego SMS`a i zalogowaniu się indywidualnym kodem otrzymanym SMS`em zwrotnym.
       Istota wynalazku. Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych, polega na tym, iż każdy użytkownik komputera ma w swoim zasięgu dostęp do wszelkiego rodzaju komercyjnego oprogramowania, przy czym najistotniejszą rzeczą sposobu według wynalazku jest to, iż każdy użytkownik wnosi opłatę tyko za te programy których używa i proporcjonalnie do ilości czasu w którym korzysta z danego programu, tak iż użytkownik który w danym miesiącu korzysta z danego oprogramowania przez 10 godzin, zapłaci pięciokrotnie mniej a niżeli użytkownik, który korzysta z pomocy tego samego oprogramowania przez 50 godzin miesięcznie, niniejszą kwestię pobierania opłat rozwiązano w następujący sposób:
       1.Na rzecz pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych, stworzona została firma „MATKA” prowadząca swoją działalność na terytoriach wszystkich państw cywilizowanego świata, honorujących wynagradzanie autorów z tytułu ochrony powyższych praw. Firma ta może na terytoriach poszczególnych państw posiadać swoich przedstawicieli, ale ogólnie pod jej patronatem ma miejsce globalna dystrybucja praw autorskich na programy komputerowe i pobieranie opłat za komercyjne strony internetowe. Autorzy programów komputerowych i stron internetowych, zawierają umowę z firmą „MATKĄ”, która odprowadza należne im wynagrodzenie.
       2.Na rzecz pobierania opłat od programów komputerowych i stron internetowych według wynalazku, stworzony zostaje „taryfikator” będący osobliwym programem komputerowym, poprzez funkcję którego, możliwe jest uruchomienie tych wszystkich programów, za które pobierane są opłaty licencyjne sposobem według wynalazku. „Taryfikator” może być osobnym programem instalowanym w komputerze, jak również może być programem instalowanym z poziomu instalacji systemu operacyjnego.
       3.Wszystkie programy komputerowe, których uruchomienie odbywa się poprzez „taryfikator” pozwalają na swoje funkcjonowanie, tylko i wyłącznie wtedy gdy na to pozwala stan kąta „taryfikatora”, którego zasilenie odbywa się za pośrednictwem internetu, kiedy to użytkownik komputera łączy się z serwerem firmy „MATKI” zamawiając zasilenie „taryfikatora” o wybraną kwotę, którą wpłaca poprzez: komercyjne SMS`y, kartę kredytową, przelew bankowy czy przekaz pocztowy, przy czym zasilenie konta „taryfikatora” następuje za pośrednictwem sieci internetowej, po potwierdzeniu przez serwer firmy „MATKI”, że kwota zasilająca „taryfikator” danego komputera wpłynęła.
       4.Czasochłonność stworzenia programów komputerowych jest różna, jedne są proste i można je napisać w kilka dni, inne natomiast są tak rozbudowane, że musi je pisać sztab ludzi przez wiele tygodni a nawet miesięcy, dlatego też powinny być stosowane różnorodne ceny za użytkowanie poszczególnych programów, i tak przykładowo cena za użytkowanie systemu operacyjnego „Windows” mogłaby wynosić 12 gr za 1-ną godzinę użytkowania. W przypadku prostej gry edukacyjnej dla dzieci, której stworzenie nie byłoby zbyt pracochłonne, mogłaby oscylować w granicy 1 gr za 1-ną godzinę użytkowania. Natomiast w przypadku dużo bardziej rozbudowanego programu typu CAD, cena za 1-ną godzinę użytkowania mogłaby wynieść nawet kilka złotych. Każdy program komputerowy uruchamiany poprzez „taryfikator”, powinien wyświetlać dokładną informację na temat stawki godzinowej użytkowania danego programu.
       5.Za wyjątkiem systemu operacyjnego, każdy program komputerowy funkcjonujący za pośrednictwem „taryfikatora”, powinien posiadać swoją darmową (lub też znacznie tańszą) wersję edukacyjną, przy czym w wersji tej można by było stworzyć ograniczenia takie jak: brak możliwości drukowania, brak możliwości eksportowania do innych programów, brak możliwości przenoszenia do innych programów za pośrednictwem schowka, zapisywanie pracy wyłącznie do formatu „pliku edukacyjnego” uniemożliwiającego otwarcie dokumentu za pomocą komercyjnej (płatnej) wersji danego programu.
       6.Dodatkową opcją „taryfikatora” powinno być sekundowe naliczanie użytkowania danego oprogramowania. „Taryfikator” nie powinien naliczać czasu korzystania z danego programu, jeżeli system operacyjny nie odnotowuje aktywności myszki jak również aktywności na klawiaturze komputera, przez określony czas (powiedzmy 1 minuty).
       7.W przypadku uruchomienia kilku programów korzystających z „taryfikatora” w tym samym czasie, „taryfikator” powinien naliczać czas użytkowania tylko tego programu, który jest w danym momencie wykorzystywany przez użytkownika komputera, przy czym „taryfikator” może jednocześnie naliczać czas użytkowania systemu operacyjnego oraz innego programu działającego w tym samym czasie.
       8.Funkcjonowanie „taryfikatora” powinno być poprzedzone wpisaniem osobistego hasła właściciela (administratora) komputera, przy czym w przypadku kilku użytkowników jednego komputera „taryfikator” powinien być wyposażony w funkcję logowania i zabezpieczenia hasłem stanów konta poszczególnych użytkowników, ponadto każdy użytkownik powinien mieć możliwość indywidualnego zasilenia stanu swojego konta, jak również powinna istnieć możliwość przelania wybranej kwoty z konta jednego użytkownika na konto drugiego (np. dziecka, którego rodzic ma możliwość nadzorowania czasu jakie dziecko spędza przy komputerze).
      9.Systemy operacyjne jak również każde oprogramowanie funkcjonujące za pośrednictwem „taryfikatora” powinny posiadać swój indywidualny kod, za pomocą którego umożliwione jest szczegółowe prowadzenie statystyk jaki program i przez jaki czas był użytkowany, a podczas kolejnego zasilenia konta „taryfikatora” statystyki te powinny być przesyłane do serwera firmy „MATKI”, dzięki czemu proporcjonalnie do popularności danych produktów możliwe jest wynagradzanie autorów i producentów poszczególnych programów.
       10.„Taryfikator” może być również wykorzystywany do rozliczeń z tytułu odwiedzania płatnych stron www, przy czym w przypadku komercjalizacji stron internetowych za pomocą sposobu według wynalazku, autorzy danych stron www, dokonują rejestracji swojej strony na serwerze firmy „MATKI”, a następnie każdej takiej stronie www przydzielany jest indywidualny kod zapisany w rejestrze firmy „MATKI”.
       11.Każda komercyjna strona internetowa zawiera informację jaka jest cena za odwiedzenie danej strony i potencjalny internauta przed wejściem na taką stronę otrzymuje informację z jakimi kosztami to się wiąże, przy czym po otrzymaniu informacji a przed wejściem na komercyjną stronę, internauta powinien mieć możliwość wyboru czy rezygnuje z odwiedzenia danej strony czy też wyrażając zgodę na potrącenie umownej kwoty ze stany swojego „taryfikatora” odwiedza daną stronę www.
       12.Każdy administrator komercyjnych stron internetowych, ustanawia indywidualnie cenę za odwiedzenie swojej strony i informuje potencjalnych internautów, że skorzystanie z jego serwisu umożliwia w ramach tej jednorazowej opłaty, na wielokrotne wejście na jego stronę, internauty o danym adresie IP, przez okres 1-go dnia, tygodnia czy miesiąca.
       13.Podobnie jak w przypadku programów komputerowych, „taryfikator” za pomocą indywidualnych kodów przydzielonym poszczególnym stronom www, prowadzi statystykę, która podczas kolejnego zasilenia konta „taryfikatora”, przesyłana jest na serwer firmy „MATKI”, dzięki czemu autorzy i administratorzy komercyjnych stron internetowych otrzymują od firmy „MATKI” wynagrodzenie, proporcjonalnie do popularności swoich stron.
       14.W przypadku wdrożenia w życie „Sposobu pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych”, może mieć miejsce powstawanie komputerowych programów „hakerskich” umożliwiających uruchamianie programów komputerowych oraz odwiedzanie komercyjnych stron internetowych z pominięciem „taryfikatora”, dlatego też koniecznym jest powołanie ustawy na mocy której autorzy i producenci systemów operacyjnych byliby zobowiązani do systematycznej aktualizacji swoich systemów operacyjnych, które skanując komputer, wykrywałyby programy „hakerskie” i w przypadku takiego niezgodnego z prawem użytkowania komputera, unieruchamiałyby system operacyjny.
      Sposób pobierania opłat z tytułu ochrony praw autorskich od programów komputerowych i stron internetowych według wynalazku, posiada ogromne zalety z następujących powodów:
       1.Wersje instalacyjne wszelkich programów komputerowych, mogą być dowolnie kopiowane i rozpowszechniane niełamiąc przy tym praw autorskich.
       2.Wynagradzanie administratorów komercyjnych stron www, oraz autorów i producentów programów komputerowych jest adekwatne do popularności danych produktów.
       3.Każdy użytkownik komputera ma dostęp do najlepszego oprogramowania a dzięki wersjom edukacyjnym, może za darmo lub ponosząc niewielkie koszty, pogłębiać swoją wiedzę i umiejętności w zakresie obsługi specjalistycznego oprogramowania.